Μονάδα επεξεργασίας νερού

 

Κατά την είσοδο του νερού στην εγκατάσταση γίνεται προσθήκη οξειδωτικού (1ο στάδιο επεξεργασίας) [ΕΙΚΟΝΑ 7] με σκοπό την παρεμπόδιση ανάπτυξης φυκών, τον έλεγχο των μικροοργανισμών και την αντιμετώπιση ενδεχόμενων προβλημάτων οσμής και γεύσης. Ως οξειδωτικό χρησιμοποιείται το χλώριο και εναλλακτικά σε περιόδους εμφάνισης οσμής και γεύσης (πχ χώματος) στο εισερχόμενο νερό, ένα πολύ ισχυρότερο οξειδωτικό, το όζον, το οποίο παράγεται στις εγκαταστάσεις του Συνδέσμου [ΕΙΚΟΝΕΣ 8, 8β, 8γ] και έχει την ικανότητα να διασπά τα οσμηρά συστατικά (πχ γαιοσμίνη).

Ακολουθεί το στάδιο μείωσης της θολότητας (2ο στάδιο) που περιλαμβάνει συνδυασμό 3 διεργασιών:

-          της ταχείας ανάμιξης με ταυτόχρονη προσθήκη χημικών,

-          της βραδείας ανάμιξης, και

-          της καθίζησης.

Το επιφανειακό νερό που επεξεργάζεται η μονάδα περιέχει διαλυτά συστατικά (σε διαστάσεις μορίων, <10-3μm), αιωρούμενο υλικό (με μέγεθος σωματιδίων >1μm) και κολλοειδές υλικό (με μέγεθος σωματιδίων μεταξύ 1μm και 10-3μm). Σ’ αυτό το στάδιο επιδιώκεται η αφαίρεση θολότητας που οφείλεται στα κολλοειδή σωματίδια, τα οποία δεν μπορούν να καθιζήσουν διότι είναι ελαφρά λόγω μικρού μεγέθους.

Αρχικά γίνεται προσθήκη κατάλληλου χημικού (θειικό αργίλιο) και ταχεία ανάμιξη [ΕΙΚΟΝΑ 9] για την ομοιόμορφη διασπορά του χημικού στο νερό. Τα σωματίδια του κολλοειδούς έρχονται κοντά και σχηματίζουν μικρά συσσωματώματα, τις κροκίδες. Η διεργασία ονομάζεται κροκίδωση και το θειικό αργίλιο, κροκιδωτικό. Οι κροκίδες δεν έχουν ακόμη ικανοποιητικές διαστάσεις για να αφαιρεθούν από το νερό με καθίζηση. Για να αποκτήσουν μεγαλύτερες διαστάσεις, το νερό υποβάλλεται σε διαδικασία αργής ανάδευσης [ΕΙΚΟΝΑ 10], με ειδικές διατάξεις που φέρουν περιστρεφόμενα “κουπιά” [ΕΙΚΟΝΑ 10β], ώστε οι κροκίδες να έρθουν σε επαφή, να “κολλήσουν” η μια στην άλλη και να δημιουργήσουν μεγαλύτερα συσσωματώματα, τους θρόμβους. Η διεργασία της αργής ανάδευσης ονομάζεται θρόμβωση. Τα σωματίδια που προκαλούν θολότητα έχουν αποκτήσει πλέον τις κατάλληλες διαστάσεις προκειμένου να κατακαθίσουν στον πυθμένα των δεξαμενών καθίζησης [ΕΙΚΟΝΕΣ 11, 11β], ολοκληρώνοντας έτσι τις διεργασίες του σταδίου μείωσης της θολότητας. Η ταχεία ανάμιξη (κροκίδωση) και η βραδεία ανάδευση (θρόμβωση) αποτελούν χημικές διεργασίες, ενώ η καθίζηση, φυσική διεργασία, κατά την οποία το αιωρούμενο υλικό απομακρύνεται από το νερό με βαρύτητα.

Με την ολοκλήρωση του 2ου σταδίου έχει αφαιρεθεί από το νερό ένα σημαντικό μέρος της θολότητας (περίπου 70%). Όμως απαιτείται παραπέρα μείωσή της για να επιτευχθούν οι προδιαγραφές ποιότητας του πόσιμου νερού. Αυτό γίνεται στο 3ο στάδιο της διύλισης (ή διήθησης), το οποίο αποτελεί την καρδιά της μονάδας επεξεργασίας νερού (που εξαιτίας αυτού του σταδίου ονομάζεται και διυλιστήριο νερού). Η διεργασία της διύλισης γίνεται σε κλίνες άμμου [ΕΙΚΟΝΕΣ 12, 12β, 12γ] (αμμόφιλτρα) διαμέσου των οποίων ρέει το νερό και τα οποία συγκρατούν τα εναπομείναντα σωματίδια της θολότητας και έτσι προκύπτει το διαυγές νερό. Η διήθηση είναι η μέθοδος με την οποία γίνεται ο καθαρισμός του νερού στη φύση: Τα επιφανειακά νερά διηθούνται δια μέσου πολλών εδαφικών στρωμάτων καθώς οδεύουν προς τους υπόγειους υδροφορείς, με αποτέλεσμα να κατακρατείται το κολλοειδές υλικό που προκαλεί τη θολότητα και να προκύπτουν τα διαυγή υπόγεια υδατικά αποθέματα.

Το νερό που βγαίνει από τον πυθμένα των συνολικά 18 αμμόφιλτρων της μονάδας συλλέγεται σε κλειστή δεξαμενή, όπου γίνεται η απολύμανση του, που αποτελεί και το τελευταίο (4ο) στάδιο της επεξεργασίας του. Η απολύμανση είναι η διεργασία αδρανοποίησης των μικροοργανισμών του νερού, γίνεται με προσθήκη χλωρίου και διασφαλίζει τη διανομή νερού κατάλληλου από μικροβιολογικής άποψης, άρα ασφαλούς για τη δημόσια υγεία.

Η μονάδα επεξεργασίας νερού παράγει καθημερινά περίπου 50.000 κυβικά μέτρα πόσιμου νερού, τα οποία διανέμονται μέσω του δικτύου αγωγών ύδρευσης του Συνδέσμου σε 36 Δημοτικές και Τοπικές Κοινότητες των Δήμων Καρδίτσας, Σοφάδων, Παλαμά και Μουζακίου, καλύπτοντας έτσι τις υδρευτικές ανάγκες 66.500 κατοίκων του νομού.

 

Είδη νερών και ύδρευση

 Αρκετά νερά πρέπει να υποβληθούν σε κατάλληλη επεξεργασία πριν χρησιμοποιηθούν σε δίκτυο ύδρευσης. Κυρίως επιδιώκεται η αφαίρεση θολότητας (το νερό πρέπει να είναι διαυγές), η εξουδετέρωση των μικροοργανισμών (απολύμανση) και η αφαίρεση οργανικού υλικού (που μπορεί να προκαλέσει προβλήματα οσμής και γεύσης). Επίσης στόχος της επεξεργασίας πρέπει να είναι και η μείωση συστατικών τα οποία βρίσκονται στο νερό σε συγκεντρώσεις μεγαλύτερες από εκείνες που επιτρέπονται από τις ποιοτικές προδιαγραφές.



Τα υπόγεια νερά παρουσιάζουν συνήθως προβλήματα σκληρότητας ή υψηλών συγκεντρώσεων σιδήρου ή/και μαγγανίου αλλά και προβλήματα ρύπανσης από εδαφική ή υπεδάφια διάθεση αποβλήτων (σε περιοχές με έντονη ανάπτυξη ή ακόμη και σε ορεινές περιοχές λόγω ανεξέλεγκτου σταβλισμού ζώων), ή από εντατική χρήση λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων σε περιοχές με γεωργική δραστηριότητα.


Τα επιφανειακά νερά (ποτάμια, λίμνες, τεχνητοί ταμιευτήρες) παρουσιάζουν συνήθως προβλήματα θολότητας ή ακόμη και προβλήματα αυξημένων συγκεντρώσεων οργανικής ύλης (είτε φυσικής είτε ανθρωπογενούς προέλευσης, πχ διάθεση αποβλήτων).

 

 Το παρόν άρθρο είναι της Κας Τσαγκρασούλη Ζωής χημικού μηχανικού της ΜΕΝ(Μονάδας επεξεργασίας νερού) 



 

Υδροηλεκτρικό εργοστάσιο

 



Έξοδος νερού από λίμνη



 

Διαδρομή νερού στην Καρδίτσα

 Το νερό που υποβάλλεται σε επεξεργασία στη μονάδα του Συνδέσμου Ύδρευσης Δήμου Καρδίτσας & λοιπών Δήμων είναι επιφανειακό και προέρχεται από την τεχνητή λίμνη Ν. Πλαστήρα . Το νερό της λίμνης από τη θέση υδροληψίας (κόλπος “Τσαρδάκι”) οδηγείται μέσω κλειστού αγωγού στους υδροστροβίλους του Υδροηλεκτρικού Σταθμού (ΥΗΣ) Ν. Πλαστήρα , όπου και παράγεται “πράσινη” ηλεκτρική ενέργεια. Στη συνέχεια το νερό αποθηκεύεται προσωρινά σε λιμνοδεξαμενή (αναρρυθμιστική δεξαμενή ή “μικρή λίμνη”), χωρητικότητας 600.000 κυβικών μέτρων . Η υδροληψία και μεταφορά του νερού από τη λιμνοδεξαμενή στη μονάδα επεξεργασίας νερού αποτελεί το αρχικό τμήμα των εγκαταστάσεων του Συνδέσμου Ύδρευσης.

Στόχος της μονάδας  είναι η παραγωγή νερού που να ικανοποιεί τις προδιαγραφές ποιότητας νερού ανθρώπινης κατανάλωσης, όπως αυτές καθορίζονται στις ισχύουσες υγειονομικές διατάξεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η επεξεργασία γίνεται σε διαδοχικά στάδια και κάθε στάδιο αντιστοιχεί σε μια ή περισσότερες διεργασίες (φυσικές ή χημικές).  

 Στη συνέχεια αφού περνά από την μονάδα επεξεργασίας νερού και γίνεται κατάλληλο για πόση, διοχετεύεται στην Καρδίτσα και άλλες κωμοπόλεις της περιφερειακής ενότητας.

Αφού χρησιμοποιείται στην Καρδίτσα, το ρυπασμένο πλέον νερό οδηγείται στον βιολογικό καθαρισμό και εκεί αφού καθαρίζεται, οδηγείται σε παρακείμενο ποτάμι. 

Διαδρομή νερού Καρδίτσας

 

Το παρόν άρθρο είναι της Κας Τσαγκρασούλη Ζωής χημικού μηχανικού της ΜΕΝ(Μονάδας επεξεργασίας νερού)  

 

Υγρότοποι τριήμερο πρόγραμμα

Φυλλάδιο για το πρόγραμμα Υγρότοποι 2008 

 

 


Τριήμερο πρόγραμμα Υγρότοποι 2008 - φύλλα εργασίας